ons fietsweekend in beeld

Een beetje angstzweet aan de start,

veel enthousiaste supporters,

smakelijke bevoorradingen,

triomfantelijke aankomsten, 

gemengde emoties, 

feest in Mechelen.

 

Onze fietsuitdaging voor het goede doel in beeld: klik op deze foto!

Yes we can!

We did it!

De organisatie van de 1000 km nam een interview af vlak voor de laatste rit op zondag:

C*tien. Een team met een cryptische naam. Initiatiefneemster Maja Van Den Berghe (midden onderaan) zorgt voor uitleg, net voor de slotrit: "C in Romeinse cijfers is 100, maal 10 maakt dat 1000; maar C is ook de eerste letter van de naam van mijn mama, Christine. Voor haar rijden we deze 1000 km."  

"17 mei 2009 (diagnosedag) en 1 december 2009 (de dag waarop de ziekte onhoudbaar was geworden) zijn data die voor eeuwig in mijn geheugen gegrift staan, omdat kanker toen mama’s leven overhoop haalde en dat van ons voor eeuwig veranderde. De tijd stond stil. In 2016 ga ik niet stilstaan, maar fietsen. Fietsen tegen die vreselijke kanker, fietsen voor iedereen die er mee te maken krijgt/kreeg. Voor mama."
Zo begint het verhaal van C*tien op de site. "'t Was een zot idee waarvan ik niet wist of het ging lukken", vertelt initiatiefneemst Maja Van Den Berghe. "Zoveel geld inzamelen, zoveel fietsen. Gelukkig kreeg ik snel hulp van mijn beste vriendinnen en nog wat andere vrienden. Zij vonden het ook een zot idee, maar ook idee waarvoor we moesten gaan."
Zo gezegd zo gedaan. Het geld kwam vlot binnen. "Met giften hadden we al ons inschrijvingsgeld bereikt. Een spaghettifestijn zorgde nog eens voor 5000 euro." Daarna kwam het trainen. "Daar had ik wel wat schrik voor. Al jonge mama is het niet zo gemakkelijk om genoeg tijd vrij te maken. Maar eens het geld binnen was, konden we ons helemaal concentreren op het trainen. Al was het niet gemakkelijk om de agenda's van allemaal jonge mensen op elkaar af te stemmen. We zijn toch twee keer kunnen gaan trainen een half team..." 
En nu staat Maja aan de start van de slotrit, haar slotrit... Maar de 1000 km, die volgt ze al vier dagen lang. "Ik ben al zowat overal geweest. In Mol en andere middagstops, 's avonds in Mechelen en nog een aantal bevoorradingen. De sfeer is alleszins super. Ik kijk echt uit naar de slotrit."
En? Kriebelt het al wat om ook volgend jaar deel te nemen? "Bij mij wel", luidt het antwoord. "En misschien breiden we wel uit. Heel wat supporters lieten ons al weten dat ze wel eens willen meedoen. En een aantal fietsers hebben wel zin om meer dan een ritje te rijden. We zien wel. Vandaag doen we nog geen zware beloftes. Nu ben ik vooral blij dat het gelukt is. Dat iedereen dit gedaan heeft. Voor mij. En voor mijn mama."

http://www.1000km.be/nieuws/ctien-een-bijzondere-teamnaam